
अगस्ट - सेबको आक्रोशको शुरुवात, जुन ठुलो सम्म पुग्छ।
हाम्रो क्षेत्रमा, सेबका विशाल संख्याका विभिन्न किस्महरू उचाइ छन्, तिनीहरूमध्ये प्रत्येकको आफ्नै विशेषताहरू छन्।
एक प्रसिद्ध किस्मों मध्ये एक सेब ट्री मरीना हो।
कस्तो प्रकार छ?
एप्पल किस्मेटिना मरीना शरद ऋतु किरणलाई बुझाउँछप्रायजसो शरद ऋतुको अन्त्यमा सर्द भन्दा पहिले कटनी गरिन्छ। किस्म धेरै रोचक छ किनकी यो ठुलो प्रतिरोधी छ, र फल र रूख आफै सजिलै पनि कठोर सर्दहरू सहन सक्छ।
जाडोको लागि, कडा फ्रस्टको लागि, यो बक्समा स्याउ भण्डार गर्न सिफारिस गरिन्छ, तपाईं तहखाने मा फल राख्न सक्नुहुन्छ। ठण्डमा उनीहरूको प्रतिरोधको बावजूद, सेबहरू सेलारहरुमा अझ राम्रो भण्डारण हुनेछ।
स्याउको लागि भण्डारण समय 150 दिन हो, फलहरू मार्च सम्मको उत्तम अवस्थामा छन्।
पोलिसन
यस सेबको रूखको लागि राम्रो परागण अत्यन्त महत्त्वपूर्ण छ, किनकि यसले यसको फलफूल सुधार गर्न र यसको उपज बढाउन सक्छ।
यस प्रकारको लागि, राम्रो परागण सुनिश्चित गर्न आवश्यक छ, अन्यथा त्यहाँ कुनै पनि फल हुन सक्छ।
प्रदूषणको समयमा, एक सेबको रूखले उर्वरणबाट अर्को पेड वा पौधेबाट पराग प्राप्त गर्छ। उत्तम विकल्प क्रस-परागण हुनेछ, मधुमक्खीहरूले यसलाई उत्पादन गर्न मद्दत गर्दछ।
मधुमक्खीहरूलाई धन्यवाद, एक सेबको रूख पनि एक किलोमिटर टाढा टाढा बिरुवाबाट पनि पोलिएको हुनसक्छ।
राम्रो फसल सुनिश्चित गर्न, कम्तीमा जोडा माईल पेटी रोप्नु आवश्यक छ।
यदि तपाईंको साइट अन्य बागहरु मा स्थित छ भने, एक एकल स्याउको रूख पनि फल दिनेछ, तर रूखहरू पेन्टिहरु मा जोडिन्छ अझ राम्रो हुनेछ। यो कम्तिमा दुई फरक किस्महरू जुन एकैचोटीमा ब्ल्याक लगाउन सिफारिस गरिन्छ।.
स्याउ वृक्ष मरीनाको साथको लागि, कुनै पनि उरल किस्महरू प्रयोग गर्न सकिन्छ, जस्तै रूख आफैं बेकार छ, कुनै अन्य शरद ऋतु-सर्द स्याउ रूख यसलाई प्रदान गर्न सक्छ।
धेरै जंगली सजावट सेब पेडहरू पनि राम्रो प्रदूषकहरू हुन्। उत्तम पोलिनरेटर अझै पनि एन्सेर्स सोभरड्लोवस्लाई मानिन्छ।
विभिन्न प्रकारको विवरण मरीना
रूखमा गोल गरिएको मुकुट र शाखाको औसत घनत्व छ, रूख आकार औसत छ। छाल ग्रे, चिकनी, ट्रंकबाट लगभग 9 0 डिग्री कोणमा चल्दै छ।
रूखमा धेरै पातहरू छन्; तिनीहरूसँग संतृप्त हरियो रङ, गुलाबी, झुर्रिएको छ। पात प्लेट तल छ, काटन औसत लम्बाई छ।
रूखमा फूलहरू साना छन्, एक काल्पनिक आकार र उज्ज्वल सेतो रंग छ, र उनीहरूको कल्याङ्ग गुलाबी हुन्। रूखको चल्ला रङमा भूरा, आकारमा र पतली, तल।
रूखको फल औसत आकार छ, तिनीहरूको वजन 9 0-130 ग्राम को बीच फरक हुन्छ। फलहरू लगभग समान छन्, तर छेउमा थोरै चिसो हुन्छ। मरीना सेब चिकनी छन्, एक सूखी छाला छ।
रङ: जवान जवान मा पहेंलो रातो र अधिक माछा लाल मा लगभग सबै सतह मा, धारीदार। स्याउहरू व्यापक, साना बीउ छन्।
फलहरू खुसी संरचना, खट्टा, मोटो-अन्नको फरक हुन्छ। लुगाको रङ्ग उज्ज्वल सेतो छ। स्याउहरू खट्टा-मीठो, धेरै सुगन्धित हुन्छन्। तिनीहरू लामो समयसम्म भण्डारण गर्न सक्षम हुन्छन्, फलहरू ताजा र प्रशोधन पछि उपभोग गरिन्छ।
फोटो
केहि तस्वीरहरु सेब विविधता को फल को चित्रण "मरीना":
प्रजनन इतिहास
सेभरड्लोस्क प्रायोगिक स्टेशन बागवानीमा विभिन्न किस्महरू पार गरेर दुई किस्ताहरू - नेगा र जेम्स मा सेब मरीना को एक किसिमको उत्पत्ति गरिएको थियो।
वोल्गा-भिटका क्षेत्रमा विभिन्न क्षेत्रहरु गए। मुख्य क्षेत्र Urals को सम्पूर्ण मध्य भनिन्छ। यो यहाँ छ कि स्याउको रूख सर्वोत्तम हुन्छ, यसको लागि उनीहरूले अर्को वातावरणमा बसोबास गर्न गाह्रो हुन्छ। विविधता को लेखक एल कोटव.
Yield
एप्पल-रूख मरीनले सानो फल दिन्छ, तथापि, यस रूख धेरै फलफूल छ। मित्रता पछि, रूखहरू पाँचौं वर्षमा फलहरू उत्पादन गर्न थाले, लगातार स्थिर उत्पादन सुनिश्चित गर्न।
एप्पल उत्पादकता धेरै उच्च छ, जस्तै रूख मौसमको अवस्थाहरूमा परिवर्तन गर्न प्रतिरोधी छ - फूल अचानक वसन्त ठट्टाबाट प्रभावित हुँदैन।
यसको अतिरिक्त, यो किस्म स्क्याब को प्रतिरोधी छ, कुनै पनि वर्ष मा उच्च फील्ड प्रतिरोध छ।
उदाहरणको लागि, यदि तपाईंले 3 देखि 6 मीटरको क्षेत्रमा सेब राख्नुभयो भने उपज 200 हेक्टर प्रति हेक्टेयर हुनेछ।
रोपण र हेरविचार
यो किस्म पिकनिक छैन, तर राम्रो उत्पादन सुनिश्चित गर्न, तपाईंले केही नियमहरू पछ्याउनु पर्छ।
सबै स्याउको पेडा छायामा बढ्न सक्छ, तर तिनीहरू धेरै हल्का र सूर्य माया गर्छन्। यो कम भूमिहरूमा पेटी रोप्न आवश्यक छैन, जो ठुलो ठुलो हुन्छ, साथै गहिरो भूजल को नजीक।
यदि मिट्टी एल्किन वा अम्लीय भू-पुनकरणको लागि आवश्यक हुनेछ भने, स्याउको रूख राम्रोसँग खैरो, जंगल र सोड-पोडोलिक ब्ल्याक मिट्टीमा बढ्दै जान्छ। तर सामान्यतया, स्याउ वृक्षहरू कुनै पनि माटोमा बढ्न सक्छ।
एप्पलका रूखहरू मर्मतको आवश्यकता पर्दैन, किनभने तिनीहरू डुचाको अवस्थामा पूर्ण रूपमा उल्लेखनीय छन्। सर्दहरूमा भित्ताहरू र काँडेकाबाट टाँस्न मात्र महत्त्वपूर्ण छ।
यो सबभन्दा राम्रो हो जुन प्रारम्भिक वसन्तमा सेबको पेटी रोप्नु भन्दा पहिले, ब्रे ब्रेक वा पतनमा, ठुलो ठीक्क सुरु हुनु भन्दा पहिले। एप्पल मरीनाले स्वतन्त्र रूपमा बढ्न सक्छ, यदि अन्य क्षेत्रमा त्यहाँ पोलिनरेटरहरूको पर्याप्त संख्या हो।
तथापि, यो राम्रो छ कि यसलाई जोखिम नगर्ने, र फलफूलको अन्य अरुण किरणको बिरुद्ध यसलाई रोप्नुहोस्, जसमा यो निश्चित रूपमा फल फलाउनेछ।
रोग र कीटहरू
बगैंचामा तपाईंको सेबको रूखहरू लगातार फसल उत्पादन गर्छन्, एक दिन एक सुन्दर दिन होइन, रूख बीमारहरू वा कीटका साथमा परिवर्तन गर्न सक्दछ।
मुख्य कुरा विचार गर्नुहोस्:
- पाउडर मिडिल रोग। यसले रूखको चट्टान र पातहरू बिर्सेको छ, पातहरू बिरुवा र गोलीहरू बढ्दै गयो। वसन्तमा लडाई गर्न, यो पे्रको साथ टाउकोज वा स्कोरको उपचार गर्न आवश्यक छ, जुन पानीमा पतला हुन्छ। फूल फूल पछि उपचार - पेटी तांबे ओक्सीक्लोराइड संग व्यवहार गरिन्छ।
फलफूल घुमाउनुहोस्। यो फलहरु मा खैरो धब्बे को प्रकट मा व्यक्त गरिन्छ, जो ढाँचा प्रतीत हुन्छ। यी फलहरू खपतको लागि उपयुक्त छैन। घुमाउनको लागी, तपाईंलाई औषधि को 40 ग्राम को पानी बाल्टी मा घर र पेड को स्प्रे को समयमा र एक फूल पछि एक पल्ट स्प्रे हुनु पर्छ।
- ब्याक्टेरियल जलाइन्छ एक पेड रोपण गर्दा हुन सक्छ, यो जवान स्याउ रूखको एक रोग हो। एकै समयमा पातले कालो र बिछ्याउँछ, तिनीहरूको आकार परिवर्तन गर्छ, र फलहरू पनि खराब हुन्छ। फोकसलाई हटाउन र वेल्डिंग पट्टीसँग रूखमा परिणामकारी कटौती सिमाएर मात्र रोगलाई नष्ट गर्न सम्भव छ। यो तांबा सल्फेट संग विनाश पछि।
- कालो क्यान्सर - छाल र पातहरु को एक गंभीर रोग। यदि समयले कार्य नगरेको छैन - तपाईं सम्पूर्ण रूख गुमाउन सक्नुहुन्छ। कालो धब्बेको पातहरूमा उपस्थितिमा प्रकट हुन्छ जुन लगातार बढ्दै गएको छ। रोगको सामना गर्न, प्रभावित शाखाहरूलाई काटिएको हुनुपर्छ, त्यसपछि ट्रंक र परिष्कृत भाग बोरिक तरल समाधानको साथ व्यवहार गरिनुपर्दछ।
कीराहरू बीचमा सबैभन्दा ठूलो क्षति हुन सक्छ:
- हरियो एफिड - सबै भन्दा साधारण कीट। एफिडले पत्ते र क्षति पत्ते पाउँछ। लेडीबर्ड्स एफिड विरुद्ध लड्नको लागि उत्तम उपाय मानिन्छ। यदि त्यहाँ यो कीरा लिन को लागी कुनै स्थान छैन भने, यो तँबाकू र साबुनको समाधानको साथ पातहरूको उपचार गर्न आवश्यक छ।
- रातो टिक - कीराले छालमा चुपचाप बिछ्याउँछ, हरेक नयाँ फसलले उसलाई हानि पुऱ्याउँछ। टिक फलबाट रसलाई बेकार गर्छ, जसले तिनीहरूलाई सुक्छ। टिक्स को रोकथाम को लागि, छाल को पेड देखि हटाइयो र जलाइयो। तपाईं पनि एपल डिकोफोलम स्प्रे गर्न सक्नुहुनेछ।
Apple Tole। छालमा कीट सर्दहरू, त्यसपछि पातहरूमा बसाइन्छ, जुन सक्रिय रूपमा सुरु हुन्छ। यस अवस्थामा, क्याटरपिलहरूले छिटो गुणा बढाउँछ, जुन रूखहरूमा ठूलो क्षति हुन्छ। पलायनहरू क्लोरोफोसको समाधानसँग स्प्रे गर्नुहोस् र माथ रूखहरूमा डराउँदैनन्।
- Moth। माथ दुवै माटो र छालमा जाडो गर्न सक्छ। तिनीहरू सर्दहरू एक कोषूनमा बाँच्न पाउँदा कता जन्मेका रहेछन्, क्याटरपिल पिलेटहरू, र त्यसपछि पात र युवा फलहरू मा अण्डा लगाउन थाले। केहि हप्ता पछि, खानपानहरू धेरै बीउ पुग्छ, फललाई नष्ट गर्दछ। यो लड्न सजिलो छैन, यसका निम्ति तपाईले सबै प्रभावित सेबहरू हटाउन र उनीहरूलाई जहाँसम्म पुग्न सक्नुहुनेछ, पुरानो छाल नष्ट गर्नुहोला, र समयको समयमा गायन सङ्कलन गर्न आवश्यक छ। कार्बोफोस समाधान डिलिफिकेशनको लागि प्रयोग गर्न सकिन्छ।
यो सम्झनाको लायक छ कि कीटहरूको उपस्थितिलाई रोक्न उनीहरूलाई छुटाउनु भन्दा सजिलो छ। नियमित डिफिगरेसनले समय समयमा समस्या पहिचान गर्न र फसलको क्षति वा रूख रोगहरू रोक्न मद्दत गर्नेछ।
एप्पल-ट्री मरीनाले कुनै विशेष अवस्थाको आवश्यकता पर्दैन, जबकि यसले राम्रो उत्पादन दिन्छ। यसको अविश्वसनीय फाइदा स्क्याब, ठुलो र लामो शेल्फ जीवनको प्रतिरोध हो। विभिन्न प्रकारका हानि फलको उदारता हो।